วันอาทิตย์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2560

ลูกชายคนดีของ แม่ หายไป

ลูกชายคนดีของแม่..หายไป...
เมื่อช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้เดินทางกลับบ้านเกิด ที่ บ้านโนนเวียงคำ ต.เมืองคง อ.ราษีไศล จ.ศรีสะเกษ ตกเย็นวันหนึ่งมีคุณน้าคนหนึ่งผมขาวโพรน อายุ 60 กว่าแล้ว ปั่นจักรยานมาที่บ้านผม แล้วเข้ามาพูดถึงความทุกข์ใจที่เกิดขึ้นในระยะเวลา 2-3 ปี ที่ผ่านมา ลูกชายสุดที่รัก โดนจับคดียาเสพติด อยู่ในเรือนจำ 2 ปี ตลอดระยะเวลาที่ลูกอยู่ในเรือนจำ แม่นอนไม่หลับ ร้องไห้ทุกวัน ด้วยความรักและเป็นห่วงลูก พยายามหาเวลาไปเยี่ยมลูก อายุขนาดนี้แล้วต้องไปปีนต้นขี้เหล็ก เก็บยอดขี้เหล็กไปขายเพื่อหาเงินไปเยี่ยมลูก กลัวลูกจะอดอยาก ทั้งที่แม่เองก็อ่านหนังสือไม่ออกเขียนหนังสือไม่เป็น รู้แต่เพียงว่าลูกชายอยู่ที่นี่แหละ ก็ถูกเจ้าหน้าที่ต่อว่าบ้างว่าไปผิดช่องโน่นนี่นั่นต่างๆนานา แต่แกก็อดทนเพื่อให้ได้พบหน้าลูกชายสุดที่รักและหมั่นเดินทางไปเยี่ยมลูกชายอย่าสม่ำเสมอ ฝากเงินไว้ให้ใช้จ่ายตลอด ช่วงเทศกาลต่างๆ เห็นลูกคนอื่นเขามาเยี่ยมพ่อแม่ กราบพ่อกราบแม่ ตัวเองได้แต่นั่งมองด้วยความเศร้าใจ วันนี้เพิ่งเข้าคำว่า "น้ำตาเป็นสายเลือด" มันแน่นอยู่ในอกคนเดียวไม่รู้จะระบายกับใคร 
วันที่ลูกชายได้พ้นโทษออกจากเรือนจำ ก็มีความหวังว่าลูกชายจะกลับตนเป็นคนดี กลับกลายเป็นอีกอย่าง ไม่เคยอยู่บ้านเลย แก่ได้แต่ตัดพ้อทั้งน้ำตาว่า ลูกชายสุดที่รักคนขยันของแม่คนนั้นหายไปไหน คนที่เคยหาปลามาให้แม่ขาย หาได้เยอะก็ทำปลาร้าขาย นึกห้วงเวลาแห่งความสุขของครอบครัวนั้นแล้วน้ำตาไหลตลอดเวลา ปัจจุบันไม่มีแล้ว แกบ่นอยากตายให้สิ้นแล้วสิ้นเรื่องไป แต่ก็สงสารหลานยังเล็กที่ต้องดูแล ผมอดทนยืนฟังแกระบายความทุกข์ที่ฝังแน่นอยู่ในใจอยู่นาน ด้วยความรู้สึกที่เห็นใจแกเป็นอย่างมาก ได้แค่ปลอบใจแกว่าอย่าคิดมาก มันเป็นเวรใครกรรมมัน น้าทำดีที่สุดแล้ว แต่ผลจะเป็นอย่างไรมันก็แล้วแต่เวรแต่กรรม
จึงอยากเขียนสะท้อนสังคมไทย ที่มียาเสพติดแพร่ระบาดไปทุกย่อมหญ้า ตั้งแต่แต่คนรวยล้นฟ้า ยันคนจนไม่มีจะกิน เป็นปัญหาใหญ่ที่มองข้ามไม่ได้ มันคือไฟที่กำลังเผาชาติไทยอยู่ หากคนไทยตกเป็นทาสยาเสพติดจำนวนมาก ประชากรขาดคุณภาพ มีแต่คนสมองเสื่อม จะเอาใครที่ไหนมาปกป้องและพัฒนาประเทศชาติ ทั้งต้องใช้งบประมาณในการรักษาผู้ป่วยที่เกิดจากยาเสพติดอีกมหาศาล วอนผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในบ้านในเมือง ถ้าไม่เร่งรัดในวันนี้ เราอาจจะสิ้นชาติเพราะยาเสพติด และ ลูกท่าน อาจจะหายไปแบบน้าคนนี้ ต้องขจัดคนพาล อภิบาลคนดีให้มีที่ยืน
ฝากเตือนเยาวชนทั้งหลาย อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดเลย ไม่มีประโยชน์อะไรเลย มีแต่โทษล้วนๆ สงสารพ่อแม่ที่เลี้ยงเรามาเถิด อย่าทำให้ท่านทุกข์ใจเลย
ด้วยความปรารถนาดี จาก ธีรวัฒน์ อินธิพันธ์ (หลี่ถัง) บก.นสพ.เพื่อปวงชน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น